Ενόψει της κρίσης της Ουκρανίας με τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ ενδέχεται να ζητήσει από τη Βουλγαρία να συμφωνήσει σε μια αυξημένη συμμαχική παρουσία στο έδαφός της εξαιτίας της συγκέντρωσης ρωσικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων με το Κίεβο.
Ο πρόεδρος της Βουλγαρίας Ρούμεν Ράντεφ δήλωσε ότι αναμένει η κρίση στην Ουκρανία να επιλυθεί μέσω του διαλόγου και όχι με περισσότερα όπλα.
«Περιμένω η κρίση στην Ουκρανία να διευθετηθεί με περαιτέρω διάλογο και διπλωματικά μέσα. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι μια επακόλουθη κλιμάκωση των εντάσεων [έπειτα από μια αμοιβαία στρατιωτική συγκέντρωση] θα αποσταθεροποιήσει όχι μόνο την περιοχή μας, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Η κρίση στην Ουκρανία δεν θα διευθετηθεί με τη χρήση ή την απειλή βίας, δεν θα διευθετηθεί με περισσότερα όπλα και περισσότερη στρατιωτική δύναμη, αλλά με διάλογο και περισσότερη διπλωματία», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Βούλγαρος ηγέτης.
Από την άλλη, ο υπουργός Άμυνας Στέφαν Γιάνεφ δήλωσε, από την πλευρά του, ότι «οι αποφάσεις που λαμβάνει το NATO είναι αποφάσεις στις οποίες η Βουλγαρία συμμετέχει σε ισότιμη βάση. Ο υπαινιγμός ότι κάποιος μας λέει τι να κάνουμε και ότι πρέπει να εκτελέσουμε την εντολή κάποιου είναι θεμελιωδώς λάθος».
Το εθνικιστικό κόμμα της Βουλγαρίας «Vazrazhdane» δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Το Vazrazhdane αντιτίθεται στην ανάπτυξη περισσότερων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία και επιμένει στον τερματισμό της συμφωνίας για κοινές βουλγαρο-αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο βουλγαρικό έδαφος. Κανείς δεν ρώτησε τον βουλγαρικό λαό εάν θέλει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή να έχει αμερικανικά στρατεύματα στο βουλγαρικό έδαφος. Κανείς δεν μας ρώτησε αν θέλουμε να μετατραπούμε σε μέτωπο εναντίον της Ρωσίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας».
Και πρόσθεσε: «Συνειδητοποιούμε ότι ορισμένοι Βούλγαροι πολιτικοί εξαρτώνται από ξένες πρεσβείες, αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπάρχει συγχώρεση για προδοσία. Η Βουλγαρία πρέπει να διαφυλάξει την κυριαρχία της, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από έναν ανεξάρτητο και ισχυρό βουλγαρικό στρατό. Όσοι είναι απρόθυμοι να ταΐσουν τον δικό τους στρατό, είναι υποχρεωμένοι να ταΐσουν έναν ξένο στρατό, όπως συμβαίνει ήδη».
