Το γεγονός του αυξημένου αριθμού του θανάτου των τούρκων στρατιωτικών στα πεδία των μαχών τους τελευταίους μήνες, ίσως θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία μεγάλη εσωτερική αμφισβήτηση, ανάφερε ο στρατιωτικός αναλυτής Paul Iddon.
Ήδη ο αριθμός των «μαρτύρων» στη Λιβύη, τη Συρία, αλλά και το Ιρακινό Κουρδιστάν, που έχασαν τη ζωή τους, θα προκαλέσει μεγάλη αντιπαράθεση στον τουρκικό λαό, καθώς μέχρι τώρα αποτελούσε την «ασπίδα» του Τούρκου προέδρου Ερντογάν για επέκταση των συνόρων.
Μετά από την αεροπορική επίθεση της 27ης Φεβρουαρίου στο έδαφος της Συρίας, περισσότεροι από 60 τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν και μέσω της επιχείρησης «Spring Shield», επιχείρησαν να χτυπήσουν τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις, ανταπαντώντας και προκαλώντας σοβαρά πλήγματα.
Η εκεχειρία ωστόσο, που υπογράφτηκε την 5η Μαρτίου από την Άγκυρα και τη Μόσχα, επανέφερε το καθεστώς της κοινής περιπολίας τους στα συριακά σύνορα.
Ο τούρκος πρόεδρος φαίνεται ότι δεν συμμορφώνεται από τους λανθασμένους χειρισμούς του, καθώς έχει ανοιχτό και το μέτωπο της Λιβύης, με την αποστολή νέων τουρκικών δυνάμεων, προκειμένου να ενισχύσει την κυβέρνηση της Τρίπολης (GNA) και τον Φαγιέζ Αλ Σαράτζ εναντίον του LNA και του Χαλίφα Χαφτάρ, που επιχειρεί να προελάσει στην Τρίπολη ήδη από τον Απρίλιο του 2019.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εμπλοκή των τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη δεν είναι άμεση, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, η Άγκυρα επιβεβαίωσε το θάνατο δύο στρατιωτών της στη Λιβύη, ενώ ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός ισχυρίστηκε πως σκότωσε τουλάχιστον 16 Τούρκους στρατιώτες.
Σε κάθε περίπτωση, το ξέσπασμα νέων συγκρούσεων μεταξύ του τουρκικού στρατού και των δυνάμεων του Χ. Χαφτάρ, θα είχε ως συνέπεια την βαθύτερη εισχώρηση της Άγκυρας στο Λιβυκό Ζήτημα, θέτοντας τα στρατεύματά της σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι: θα εξακολουθήσει ο Ερντογάν να έχει την αμέριστη υποστήριξη του τουρκικού λαού για τη διεξαγωγή τέτοιων μακρινών εκστρατειών;
