Σχεδόν είκοσι χρόνια στο τιμόνι του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ο Σεργκέι Λαβρόφ δεν φημίζεται για τις υποχωρήσεις του. Είναι τόσο σκληρός διπλωμάτης, όσο και δεινός πότης. Με διπλωματική θητεία που διασχίζει περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες και τρεις ηπείρους, ο από το 2004 υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, γνωρίζει καλά την τακτική του μαστίγιου και του καρότου. Με μεγαλύτερη έφεση προς το μαστίγιο.
Η πιο πρόσφατη συνομιλία του με τον Αμερικανό ομόλογό του, Άντονι Μπλίνκεν, το περασμένο Σαββατοκύριακο, μόνο φιλικούς τόνους δεν είχε. Και πώς θα μπορούσε, αφού ο Λαβρόφ κατηγόρησε τις ΗΠΑ για «εκστρατεία προπαγάνδας» εν μέσω ουκρανικής κρίσης;
Λίγα εικοσιτετράωρα νωρίτερα η συνάντησή του με τη Βρετανίδα υπουργό Εξωτερικών Λιζ Τρας, διεκόπη επεισοδιακά όταν, εμφανώς εκνευρισμένος, την άφησε σύξυλη στο πόντιουμ, αφού την κατηγόρησε ότι αρνείται να ακούσει και σχολίασε τη συνεύρεσή τους ως μια «συζήτηση κωφαλάλων».
Πόσοι όμως εξεπλάγησαν; Διευθύνοντας τη ρωσική διπλωματία στο τιμόνι του υπουργείου Εξωτερικών από το 2004, δεν απέκτησε τυχαία το προσωνύμιο «κύριος Νιέτ».
Στο κατώφλι των 72 ετών του πλέον, ο Σεργκέι Λαβρόφ είναι ένας σκληρός διαπραγματευτής που αποδέχονται ακόμη και οι εχθροί της Μόσχας.
Γεννημένος στη Μόσχα το 1950, ο Λαβρόφ φαίνεται να αγαπούσε τη φυσική στα σχολικά του χρόνια, ωστόσο εκπαιδεύτηκε στη «Μέκκα» της σοβιετικής διπλωματίας, το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (MGIMO) όπου έμαθε Σινχαλέζικα πριν ξεκινήσει τη διπλωματική του καριέρα στην Σρι Λάνκα.
Πρώην πρεσβευτής στον ΟΗΕ, έχει τη φήμη του αμετακίνητου, είτε πρόκειται για τις προσπάθειες να τεθεί ένα τέλος στην αιματοχυσία στη Συρία, είτε για… το κάπνισμα.
Παλαιοί συνάδελφοί του μάλιστα θυμούνται την αντίστασή του στην προσπάθεια του τότε γενικού γραμματέα του οργανισμού Κόφι Ανάν να απαγορεύσει το κάπνισμα στα κεντρικά γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το 2003. Ο Λαβρόφ συνέχισε να καπνίζει λέγοντας «το κτήριο αυτό δεν ανήκει στον Ανάν».
Στα σχεδόν 10 χρόνια που πέρασε ως πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ, τελειοποίησε την τέχνη του να στυλώνει τα πόδια. Ο βετεράνος δημοσιογράφος Γκλεν Κέσλερ τον περιγράφει ως «σόουμαν που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ένα διπλωματικό στιλέτο».
Τα 15 χρόνια που πέρασε στη Νέα Υόρκη και οι σπουδές της μοναχοκόρης του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, τον εξοικείωσαν πολύ με τις δυτικές συνήθειες
Επίσης, είναι λάτρης του σκωτσέζικου ουίσκι και δείχνει να εκτιμά την λεπτή ειρωνεία, σε αντίθεση με το σοβαρό στυλ των περισσότερων μελών του ρωσικού υπουργικού συμβουλίου και πρώην αξιωματούχων των υπηρεσιών ασφαλείας του στενού κύκλου του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Μιλώντας σε ρωσικό τηλεοπτικό σόου δήλωσε ότι ήθελε να σπουδάσει γαλλικά και αραβικά στο πανεπιστήμιο, για να διαπιστώσει μόλις την πρώτη μέρα του εξαμήνου ότι είχε γραφτεί στο λιγότερο δημοφιλές μάθημα Σινχαλέζικων.
Παρότι τόσο οι σύμμαχοι όσο και οι αντίπαλοί του δείχνουν να σέβονται τον επαγγελματισμό του, ο Λαβρόφ δέχεται κριτική ότι περισσότερο ακολουθεί πιστά τη γραμμή του Κρεμλίνου και πολύ λιγότερο χαράσσει τη δική του εξωτερική πολιτική. Σε τέτοιο βαθμό που ο Ρεξ Τίλερσον, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε γι’ αυτόν το 2017: «Δεν μπορείς να χορέψεις με τον Λαβρόφ, καθώς δεν επιτρέπεται να χορεύει».