Η πρόσφατη δήλωση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έθεσε νέα δεδομένα στην εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ, καθώς προειδοποίησε ότι θα αναπτύξει στρατεύματα και Εθνοφρουρά σε πόλεις όπου προκύψουν ταραχές, με “ίση ή μεγαλύτερη δύναμη” σε σύγκριση με τις συγκρούσεις στο Λος Άντζελες. Αυτή η αντιμετώπιση «σε εθνική κλίμακα» ανεβάζει τον πήχη της απειλής κυβέρνησης – διαδηλωτών σε επικίνδυνα ύψη.
Ο Τραμπ χαρακτήρισε την κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων στην Καλιφόρνια ως «την πρώτη, ίσως, μια από τις πολλές», τονίζοντας ότι στις επόμενες ενέργειες η χρήση δύναμης θα είναι ακόμη πιο ισχυρή. Στόχος του, όπως δήλωσε, είναι η προστασία ομοσπονδιακής περιουσίας και προσωπικού, σε αντίδραση σε εκτεταμένες διαδηλώσεις με καταστροφή δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων.
Παράλληλα, ο Τραμπ προχώρησε σε σκληρές εξαγγελίες για την πολιτική μετανάστευσης, με σχέδιο για μαζικές απελάσεις, στενότερη φύλαξη των συνόρων και καθημερινή σύλληψη τουλάχιστον 3.000 παράνομων μεταναστών με τη συνδρομή της ICE. Η συντονισμένη χρήση στρατιωτικών και δυνάμεων ασφαλείας αναδεικνύει μια νομοτελειακή σύγκρουση εσωτερικής ασφάλειας, μετανάστευσης και πολιτισμού.
Ειδικότερα, για πρώτη φορά υπάρχει το ενδεχόμενο ηλεκτρικής ανάπτυξης Πεζοναυτών εντός αμερικανικών πόλεων, είτε ως μέρος έκτακτης ανάγκης είτε υπό τη «στρατιωτική εξουσία» του Αμερικανού Αρχιστράτηγου. Αυτό ανοίγει το δρόμο για πιθανή στρατιωτική επέμβαση σε πολλές Πολιτείες, ιδιαίτερα αν κηρυχθεί «κατάσταση εξέγερσης».
Η αντίδραση στο εσωτερικό των ΗΠΑ αναμένεται έντονη. Οι Δημοκρατικοί, ακτιβιστικές ομάδες και κοινότητες που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεταναστών, ήδη μιλάνε για ενδεχόμενο εμφύλιο πόλεμο, ιδίως καθώς χάος και φιλήσυχοι πολίτες ενδέχεται να αντιδράσουν με εκατομμύρια όπλα—το δικαίωμα στην οπλοκατοχή είναι ευρέως διαδεδομένο και πολλοί Αμερικανοί διαθέτουν αυτοματοποιημένα όπλα και εφόδια που ξεπερνούν τα αποθέματα πολλών στρατιωτικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο.
Σε διεθνές επίπεδο, η κλιμάκωση αυτή θα είχε σημαντικό αντίκτυπο: α) καταστροφή χρηματαγορών, β) αμφισβήτηση της ηγεμονίας του δολαρίου, καθώς χώρες και επενδυτές θα απομακρύνονται από το αμερικανικό νόμισμα, ενισχύοντας το ευρώ ως παγκόσμιο υποκατάστατο. γ) Επιτάχυνση γεωπολιτικής αστάθειας, δίνοντας ευκαιρίες σε χώρες όπως η Τουρκία να προωθήσουν τις επιθετικές τους στρατηγικές.
Σε μια τέτοια πολιτικά φορτισμένη συγκυρία, η πιθανή κυβέρνηση Τραμπ θα βρεθεί στην κόψη του ξυραφιού, ανάμεσα σε εσωτερική διαμάχη και διεθνή πίεση. Η πρόκλησή του για ανοικτή σύγκρουση με το κατεστημένο των Δημοκρατικών και την παράνομη μετανάστευση, αναδεικνύει μια κοινωνική και ιδεολογική σύγκρουση – με αρκετούς παρατηρητές να εκτιμούν πως θα είναι η τελική δοκιμασία πριν από μια παγκόσμια κρίση.