Με ένα τηλεοπτικό σόου ο τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ πετώντας με στρατιωτικό αεροσκάφος πάνω από την ανατολική Μεσόγειο και συνομιλώντας από αέρος με τον Ερντογάν για την τουρκική ισχύ επιχείρησε να συντηρήσει το ρεσιτάλ εθνικισμού για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης στην Τουρκία.

Συνολικά πέταξε 1.700 χιλιόμετρα σε τρεις ώρες στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.

Παράλληλα, ο Ακάρ συνομίλησε σε μια σκηνοθετημένη παράσταση με τον πρόεδρο και απόλυτο ηγεμόνα της χώρας, ενημερώνοντάς τον ότι πετάει και επιτηρεί με τους φίλους του τους στρατιωτικούς τα θαλάσσια σύνορα της χώρας, δηλώνοντας ότι περιμένει διαταγές του.

Σε διπλωματικό επίπεδο, ο Ακάρ υποτίθεται ότι έστειλε στην Ελλάδα μήνυμα υπέρ της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών. Με διάλογο, στον οποίο όμως όπως έχει η Τουρκία δηλώσει κατ’ επανάληψη, δεν επιθυμεί εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλώνοντας εκβιαστικά ότι εάν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα τότε η κυριαρχία τους δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και είναι… υπό συζήτηση.

Οι προκλητικότατοι γείτονες καταθέτουν διαμαρτυρία και στον ΟΗΕ για την αδειοδότηση του “οικοπέδου 5” της κυπριακής ΑΟΖ που παραχωρείται σε αμερικανική κοινοπραξία υπό την ExxonMobil. Το πρόβλημά τους είναι ότι χάνουν τη δυνατότητα να βραχυκυκλώνουν τη διαδικασία αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό και δεν τους αρέσει η παρουσία αμερικανικών πολεμικών πλοίων, ακόμα και αεροπλανοφόρου στη Μεσόγειο…

Μια χώρα που παριστάνει την υπερδύναμη ενώ βρίσκεται οικονομικά “στα γόνατα”, διότι ο ηγέτης της επιμένει να δημιουργήσει καινούργια οικονομική θεωρία, την οποία μάλιστα οφείλουν όλοι να αποδεχτούν, κι εάν δεν το κάνουν σημαίνει ότι συνωμοτούν σε βάρος της Τουρκίας.

Σε ένα τέτοιο παρανοϊκό σκηνικό, είναι δυνατόν να υπάρχει δυνατότητα λογικής συζήτησης, ακόμα και διαπραγμάτευσης για την εξεύρεση μιας λύσης;

Άρα, θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαριστεί ότι αυτή της η στρατηγική δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Και ότι όλες μαζί οι χώρες της περιοχής θα υπερασπίσουν ακόμα και στρατιωτικά τα δικαιώματά τους τα οποία στηρίζονται στη διεθνή νομιμότητα. Διότι αλίμονο εάν επιτραπεί στην Άγκυρα να θέσει αυτή το πλαίσιο των συζητήσεων, βάζοντας στο τραπέζι οτιδήποτε παρανοϊκό.

Χρειάζεται βούληση και ανάληψη πρωτοβουλιών. Διότι δεν φτάνει να δείχνεις πυγμή λέγοντας πως αν κάνει κίνηση θα το πληρώσει ακριβά. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι η “στρατηγική του βραχυκυκλώματος” των διαδικασιών, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων και στρέφεται πρωτίστως εναντίον του Ελληνισμού.

Διότι στρατιωτικά “νταβατζιλίκια” δεν τόλμησαν να κάνουν ούτε στους Ισραηλινούς ούτε στους Αιγύπτιους. Απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο τα κάνουν. Θα συνεχίσουν για πολύ οι Έλληνες, οι Ιταλοί και οι Γάλλοι που έχουν συγκεκριμένα συμφέροντα να το ανέχονται;