Σε μια περίοδο γεωπολιτικής έντασης και διεθνών προκλήσεων, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου έστειλε σαφές μήνυμα προς την Τουρκία και προσωπικά στον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υπογραμμίζοντας ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν πρόκειται να αναβιώσει.
Κατά την ομιλία του στη Βουλή του Ισραήλ (Κνεσέτ), και στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του προέδρου της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι, ο Νετανιάχου επέλεξε να στείλει ένα αυστηρό διπλωματικό μήνυμα, αναφερόμενος στις νεοοθωμανικές βλέψεις που, όπως εκτιμάται, εκδηλώνονται από την τουρκική εξωτερική πολιτική.
«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν θα επιστρέψει. Η ιστορία δεν κινείται προς τα πίσω, ούτε εξυπηρετεί αυτοκρατορικά οράματα», σημείωσε ο Ισραηλινός ηγέτης με έμφαση, σε μια δήλωση που αποκωδικοποιείται ως ευθεία απάντηση στον αναθεωρητισμό της Άγκυρας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την ευρύτερη περιοχή.
Επιπλέον, ο Νετανιάχου εξήρε τη φιλία του με τον Αργεντινό πρόεδρο, χαρακτηρίζοντάς τον «πραγματικό σύμμαχο του Ισραήλ» και επαίνεσε τη στήριξη της Αργεντινής στον πόλεμο που συνεχίζεται εδώ και 20 μήνες. Κάνοντας αναφορά στις τραγικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, δήλωσε:
«Αντιμετωπίζουμε ανθρώπινα τέρατα. Κι όμως, η Αργεντινή στέκεται στο πλευρό μας με θάρρος και τιμή».
Η θερμή υποδοχή του Μιλέι και η ενίσχυση των σχέσεων Ιερουσαλήμ – Μπουένος Άιρες στέλνει ηχηρό μήνυμα διεθνούς συμμαχίας, την ίδια στιγμή που οι διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας περνούν νέα φάση ψύχρανσης.
Η απόσταση των 12.000 χιλιομέτρων που χωρίζει την πρωτεύουσα της Αργεντινής από την Ιερουσαλήμ, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Νετανιάχου, «γεφυρώνεται από τη δύναμη της κοινής μας βούλησης και των αξιών».
Το Ισραήλ επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση του παγκοσμίως μέσω στρατηγικών συνεργασιών με ισχυρούς παίκτες του Νότιου Ημισφαιρίου, την ώρα που το τουρκικό αφήγημα περί αναβίωσης της Οθωμανικής επιρροής συναντά ολοένα και περισσότερες αντιδράσεις.
Στην ουσία, η δήλωση του Νετανιάχου δεν είναι μόνο ιστορική, αλλά και πολιτικά στοχευμένη, στοχεύοντας να διαμορφώσει νέα διπλωματικά μέτωπα απέναντι σε περιφερειακές φιλοδοξίες.
Σε μια διεθνή σκηνή που χαρακτηρίζεται από εύθραυστες ισορροπίες, η έντονη ρητορική δείχνει ότι η Μέση Ανατολή παραμένει γεωπολιτικό καζάνι, με παίκτες όπως το Ισραήλ και η Τουρκία να συγκρούονται για επιρροή, ιστορική κληρονομιά και στρατηγικές συμμαχίες.
